Unijny Kodeks Celny

1. Geneza powstania Unijnego Kodeksu Celnego, jego założenia i struktura.
2. Nowo zdefiniowane pojęcia a art. 5 UKC i nowe instytucje prawne.
3. Udzielanie informacji przez organy celne jak również udzielanie informacji organom celnym.
4. Wydawanie decyzji celnych przez organy celne. Uregulowania proceduralne. Nowa procedura instytucji „prawo do wysłuchania” tylko dla trybu wydawania decyzji „niekorzystnej”.
5. Wprowadzenie dodatkowych kryteriów wydawania już teraz „pozwoleń AEO”, ich rodzaje. Ponowna ocena istniejących świadectw AEO na podstawie RD i RW. Rozszerzenie katalogu „korzyści” dla posiadaczy AEO.
6. Wiążąca Informacja Taryfowa i Wiążąca Informacja o Pochodzeniu. Wiążący charakter decyzji w stosunku nie tylko do organu celnego ale również w stosunku do jej posiadacza. Ujednolicony termin ważności decyzji.
7. Wartość celna towarów. Metody jej ustalania. Elementy dodawane i niewliczane do wartości transakcyjnej. Kurs wymiany stosowany w celu ustalania wartości celnej towarów.
8. Pochodzenie niepreferencyjne i preferencyjne towarów. Dowody pochodzenia. Deklaracja dostawcy. Świadectwo informacyjne INF4. Dług celny. Katalog sytuacji powstania długu celnego. Podstawa powstania długu celnego w przywozie i wywozie. Zabezpieczenie długu celnego. Zabezpieczenie generalne.
9. Pojęcie procedura celna art. 5 pkt 16 UKC:
   1. dopuszczenie do obrotu
   2. procedury specjalne
   3. wywóz

   Zniesienie dotychczasowego podziału na przeznaczenie celne, procedury gospodarcze.

10. Procedury specjalne i ich charakterystyka art. 210 UKC:
    1. tranzyt – tranzyt zewnętrzny i wewnętrzny
    2. składowanie – składowanie celne, wolne obszary celne
    3. szczególne przeznaczenie – odprawa czasowa i końcowe przeznaczenie
    4. przetwarzanie – uszlachetnianie czynne i bierne
11. Zniszczenie i zrzeczenie się towarów na rzecz Skarbu Państwa.
12. Wprowadzanie towarów na obszar celny UE. Przywozowa Deklaracja Skrócona (PDS). Nowe terminy złożenia.
13. Magazyn czasowego składowania.
14. Standardowe zgłoszenie celne i uproszczone zgłoszenie celne. Zgłoszenie uproszczone bez uzyskania pozwolenia organu celnego (składane sporadycznie). Zgłoszenie uproszczone z uzyskaniem pozwolenia organu celnego (zgłoszenie składane regularnie). Zgłoszenie uproszczone w formie wpisu do rejestru . Konieczność złożenia zgłoszenia uzupełniającego.
15. Inne uproszczenia. Odprawa scentralizowana. Samoobsługa celna (samoocena).
16. Wywóz towarów poza obszar celny Unii. Wywozowa Deklaracja Skrócona (WDS).
17. Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów na fakturze lub dokumencie przewozowym. Limit podniesiono z 10 000,00 na 15 000,00 EUR.T2L: Formularz stosowany dla potwierdzenia unijnego statusu towarów, T2LF: Formularz stosowany dla potwierdzenia unijnego statusu towarów wywożonych do/ przywożonych z tych części obszaru celnego Unii, gdzie nie obowiązują przepisy Dyrektywy 2006/112/WE (Góra Athos – Grecja, Wyspy Kanaryjskie – Hiszpania, Martynika, Gujana Francuska, Reunion, Gwadelupa – francuskie departamenty zamorskie, Wyspy Alandzkie – Finlandia, Wyspy Normandzkie – Wielka Brytania),T2LSM: Formularz stosowany dla potwierdzenia unijnego statusu towarów, których krajem przeznaczenia jest San Marino, na podstawie art. 2 Decyzji 4/92 Komitetu Współpracy EWG – San Marino z dnia 22 grudnia 1992 r.
18. Ponowna ocena pozwoleń wydanych w sprawach celnych przed pierwszym maja 2016 r.
19. Stosowanie przepisów wykonawczych RW i delegowanych RD.
20. Zmiany w przepisach krajowych.

Zajęcia odbywają się zazwyczaj w piątki w godzinach: 9.00 – 15.00 z dwoma przerwami 10 minutowymi. Mogą się odbywać w dowolnym wybranym przez Klienta dniu roboczym tygodnia.

Sale konferencyjne i szkolne w centrum miasta gdzie warsztaty są organizowane.

950,00 PLN  (cena brutto) wraz z zestawem materiałów szkoleniowych w postaci odpowiednich przepisów prawnych.